Hugmyndasnauð

Hillí billí

Ég er að vinna í Bryndísarsjoppu eins og eina lesandanum mínum henni Særúnu Ósk Pálmadóttur ætti að vera ljóst. En mér finnst fólkið sem ég er að vinna hjá svo afskaplega sveitó að það er ekkert smá. Þau búa nú reyndar í Breiðholtinu og eru að fara að flytja í bæinn en ég er alveg viss um að þau jhafa allavegna ekki fyrir svo löngu síðan búið í sveit. Þau tala svo skrítið og þannig. Ekki misskilja mig Særún ég er alls ekkert að baktala þetta fólk þetta er ekkert móðgandi það er gott að vera sveitó, það er líka sneðugt og öðruvísi fyir borgarbarnið. Það talar við mann eins og maður þekki alla sem þau þekkja! Já hann Lúlli og hún Dagný! Það er svolldið skrítið að vinna þarna eins og er þar sem enginn vinnur þarna nema ég sem er ekki í fjölskyldunni, maður er ekki alveg inn í umræðuefninu. Svo kemur einhver nýr úr fjölskyldunni inn og horfir á mann skringilega og spyr: Hver ert þú eiginlega. Þá verð ég bara algjört rúnstykki og segi bara: Ég heiti Erla.

posted by Erla @ 7:38 e.h.