Hugmyndasnauð

Ég og 7menningurinn minn hún Særún erum búnar að fá vinnu saman í sumar eins og í fyrra. Stefnir í stórgott sumar.

Já við erum þokkalega kúl í stáltáskóm, regngallanum með heyrnar hlífar og svo ég tali nú ekki um skær gulu vestinn. Já flottari vinnugalla er hvergi fáanlegur þó víða væri leitað. Þessir gallar gera það að verkum að maður fær varla vinnufrið því þeir eru svo hot, já bílar flauta á mann og fólk starir övundsjúklega á mann. Mér fannst gallinn svo flottur að ég neitaði að skila hluta af honum í fyrra sagðist bara ætla að vera þarna áfram næsta sumar. Sama hvað flokkstjórarnir reyndu til þess að fá mig til þess að skila þessu þá hélt ég rígfast í þetta og neitaði að gefa eftir. Þannig að ég get farið að bursta stáltásskóna og fægja eyrnahlífarnar sem eru út í bílskúr uppstillt til sýningar. Líklegt er að við verðum að vinna á slátturvélum svo við verðum bara að krúsa um bæinn og hlustandi á tónlist, þá er nú gaman að eiga i-pod. Það er gaman að vinna í slátturhóp sérstaklega í Hafnarfirði því þar erum við Særún og verður það því að kallast aðal partý flokkurinn. Svo eru allataf einhverjir mjög skrautlegir á sláttuhópnum, einu sinni var ég að vinna með stelpu sem ákváðu bara upp úr þurra að fara í fótabað í læknum í Setbeginu því að þær væru með blöðrur á fótunum, svo einu sinni var ég með fólk í hóp sem var oft að renna sér niður brekkur á svörtum ruslapokum, einu sinni var ég með brennuvörgum í hóp sem höfðu ótakmarkaðn aðgang að bensíni í vinnunni, kveiktu næstum í Hellisgerði og einum dauðum fugl (þá varð ég brjáluð og hunskammaði þessu heimku bjálfa), svo var ég að vinna með stelpum sem töluðu ekki neitt allt sumarið ég var alltaf að fá þær til þess að koma í hver er maðurinn til þess að fá þær til að tala, einn félagi í slátturhóp þótti gaman að standa með svartan ruslaboka í roki fyrir ofan höfuðið ég held að hann hafi staðið þannig í 10 mín eða lengur). Svo var það nú einn sem bjó til hrífudans og orfadans mjög skemmtilegir dillidansar. Svo var það einn félagi sem kunni ekki að tala en talaði satm oft og maður skildi bara ekki neitt sagði bara já já er það en frábært. Og svo var það hann Guðjón, þarf maður að segja meira? Svo er náttúrulega fullt af fleiru skemmtulegu fólki og skrautlegum persónum. já maður á góðar minningar og fær að bæta fleirum í hópinn.

Takk fyrir Hafnarfjarðarbær.

posted by Erla @ 4:24 e.h.